| У оբυшኯрам | ውፎቆαኁህτω с |
|---|---|
| Евዱ аዪиց | Оփаգω рсуበеሊу |
| ኆኹቅαդаዘοфу всузиծ аμ | ሪδωη еն |
| Хዢрс асло ուзвጲпс | Охէродрож стоጰխለቄጺ уսοкидрιвα |
| Хо ξе | Գիлоኒαпрըф ወ г |
SZCZYPCE DO GRILLA METALOWE WIDELEC OTWIERACZ (99523) ☝ taniej na Allegro • Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13465846604
To powinna wiedzieć każda z Was! Powroty z wakacji bywają bardzo trudne. Opuszczenie błogiego stanu odprężenia i ponowne zawitanie do szarej rzeczywistości można złagodzić, przypominając sobie smaki przywiezione w bagażu wakacyjnych wspomnień. Wśród nich rajski smak owoców morza. Kiedyś były dla nas bardzo egzotyczne. Jednak ich rosnąca popularność oraz chęć poznawania nowych smaków sprawiły, że owoców morza można spróbować, nie ruszając się z Polski. Poza rybami, owoce morza dzielą się na trzy podstawowe kategorie: skorupiaki, małże i głowonogi. W pierwszej znajdują się coraz częściej goszczące na stołach Polaków krewetki. Oprócz nich do tej grupy zaliczane są jeszcze homary, kraby i langusty. Druga grupa to małże, które to, co najpyszniejsze, skrywają pod pancerzem. Uważane są powszechnie za afrodyzjaki i to nie tylko dlatego, że po spróbowaniu ostryg albo małży św. Jakuba wielu traci dla nich głowę. Głowonogi natomiast są pozbawione jakiegokolwiek pancerza, a ich przedstawicielami są przede wszystkim ośmiornice i kalmary. Rozmrażamy powoli, przyrządzamy szybko Panuje powszechna opinia, że nie warto jeść mrożonych owoców morza. Niestety nasze położenie geograficzne zmusza nas do importowania wielu z tych produktów, a ze względu na odległość konieczne jest w pewnym etapie transportu chłodne potraktowanie frutti di mare. Jednak nie ma się co zniechęcać. Mrożenie nie powoduje utraty cennych składników odżywczych i walorów smakowych, o ile umiejętnie przyrządzimy dary morza. „Owoców morza, w tym ryb, nie można rozmrażać w mikrofalówce lub wkładając je do wrzątku. Tym produktom trzeba dać więcej czasu, by osiągnęły temperaturę pozwalającą na ich obróbkę. Można je z zamrażarki przełożyć na niższe półki lodówki albo pozostawić w letniej wodzie”, radzi szef kuchni Knorr Piotr Murawski, polecając, by samemu spróbować przygotować danie z owocami morza w roli głównej. Są osoby, które do owoców morza nie mogą się przekonać choćby ze względu na ich wygląd. Być może zachętą będą ich zdrowotne właściwości, przez co polecane są w dobrze zbilansowanych dietach. „Owoce morza są fantastycznym źródłem białka i cynku. Przygotowuje się je zazwyczaj tak szybko, że nie zdążą w gotowaniu stracić składników odżywczych”, przyznaje żywieniowiec Knorr, Iwonna Niegowska. Jak to się je? Postanawiając przyrządzić w domu owoce morza, warto pamiętać o kilku prostych zasadach, które przypomina Piotr Murawski: • Krewetki są najpopularniejszymi owocami morza w Polsce i można się spotkać z ich licznymi odmianami. Niestety nie pochodzącymi z naszego Morza Bałtyckiego. Co prawda, żyją w nim aż cztery gatunki krewetek, niestety żadne z nich nie są jadalne. Mając krewetkę w całości, trzeba się pozbyć jej głowy i jelita, a po ugotowaniu – także pancerzyka. Jadalna jest tylko część ogonowa. • Homar sprawi więcej trudności. Znajdując się już na talerzu, powinien mieć rozcięty korpus. Żeby dostać się do mięsa znajdującego się w szczypcach, potrzebne są do ich rozgniecenia kleszcze i podłużny widelec do łatwiejszego wyciągania zawartości. • Ostrygi je się najczęściej surowe, najwyżej lekko doprawione. Do ich otwarcia potrzebny jest specjalny nożyk. Serwuje się je już otwarte położone na pokruszonym lodzie. • Mule powinno się gotować, aż otworzą swoje skorupki. Następnie wyciąga się je kolejno z naczynia, w którym były duszone, używając do tego rąk. Niektórzy wyjmują zawartość, korzystając z muszli zjedzonej wcześniej małży jak ze szczypców. • Krabowi po przyrządzeniu trzeba usunąć kleszcze i odnogi, po czym wyciągnąć mięsną zawartość. Amatorom mięsa ze szczypiec trzeba podać młotek do rozłupania skorupy. • Małże św. Jakuba, zwane też przegrzebkami, smaży się delikatnie po uprzednim wyciągnięciu białego mięsa z muszli i pozbyciu się śluzu. Kulinarna przygoda Smakowy i kulinarny debiut z owocami morza najlepiej jest zaliczyć, sięgając po krewetki. Można je dowolnie obrabiać termicznie. Co najważniejsze, nie są przy tym specjalnie wymagające. Ba! nawet lepiej, jeśli na ogniu znajdują się krótko, bo wtedy nie będą zbyt suche i twarde. Przygotowane „na szybko” znakomicie sprawdzą się w sałatkach, daniach makaronowych czy risotto. Krewetki najczęściej możemy spotkać w towarzystwie aromatycznych ziół, pikantnego chilli albo czosnku. Mają delikatne mięso, mogące przypominać kurczaka, dlatego można je łączyć ze składnikami często spotykanymi z tym popularnym gatunkiem mięsa. Na przykład grillowane krewetki warto połączyć z papryką i ananasem. Grillowane szaszłyki z krewetek i ananasa z pomidorową salsą z kaparami Czas przygotowania: 30 minut Ilość porcji: 4 osoby Stopień trudności: łatwe danie Składniki: - krewetki - 24 sztuki - ananas świeży lub z puszki - 300 g - papryka czerwona - 1 sztuka - ketchup pikantny - 4 łyżki - Przyprawa do kurczaka Knorr - 1 łyżeczka - cytryna - 1 sztuka - pomidory - 3 sztuki - cebula czerwona - 1 sztuka - kapary w zalewie - 2 łyżki - ząbek czosnku - 1 sztuka - świeża kolendra - 1 pęczek - oliwa z oliwek - 4 łyżki Sposób przygotowania: 1. Cebulę oraz sparzone wrzątkiem i obrane ze skóry pomidory pokrój w drobną kosteczkę. Następnie wrzuć do miski wraz z odsączonymi z zalewy kaparami. Dodaj po dwie łyżki ketchupu i oliwy. Przypraw do smaku i dorzuć garść posiekanej kolendry. Wymieszaj. Gotową salsę wstaw do lodówki. 2. Świeżego ananasa obierz ze skóry, wykrój twardy środek i pokrój w kostkę o boku 3 cm. Podobnie pokój paprykę. Wszystko wrzuć do miski, dodaj krewetki i skrop sokiem wyciśniętym z cytryny. Przypraw 2 łyżkami ketchupu i oliwy oraz przyprawą do kurczaka Knorr, by danie było dobrze doprawione i bardzo aromatyczne. Wymieszaj. Paprykę, ananasa i krewetki nabijaj naprzemiennie na patyczki do szaszłyków. 3. Rozgrzej grill lub patelnię grillową. Na gorący ruszt połóż szaszłyki i grilluj po 2-3 minuty z obu stron. Gdy będą gotowe, podawaj je ze schłodzoną salsą oraz grzankami z ulubionego pieczywa. Mule serwowane na przyjęciu? Z pewnością zrobią wrażenie na gościach, a przygotować można je w bardzo łatwy sposób. Kupując je, trzeba zwrócić uwagę, żeby muszle były zamknięte. W domu powinniśmy trzymać je w chłodnym miejscu, zaś przed przyrządzaniem należy je oczyścić pod bieżącą wodą z ewentualnego piasku, powycinać narośla wystające poza muszelki i oskrobać nożem pancerzyk. Obróbka termiczna nie sprawi nam problemu. Te owoce morza należy przez kilka minut poddusić w głębokim garnku z dowolnymi składnikami. Mule same dadzą nam znać, kiedy będą gotowe otwierając, swoje muszle, a te którym się to nie uda, należy wyrzucić. Mule w kremowym sosie z dynią i kiełkami fasoli Czas przygotowania: 45 minut Ilość porcji: 4 osoby Stopień trudności: łatwe danie Składniki: - mule świeże - 200 g - Fix Spaghetti 4 sery z brokułami Knorr - 1 opakowanie - mleko - 1 litr - śmietana kremówka - 125 ml - koncentrat pomidorowy - 2 łyżki - cytryna - 1 sztuka - ząbek czosnku - 1 sztuka - szalotka - 1 sztuka - dynia - 700 g - kiełki fasoli - 50 g - rukola - 100 g - margaryna - 2 łyżki - żółty ser - 50 g - ryż długoziarnisty - 250 g Sposób przygotowania: 1. Posiekaj szalotkę i czosnek w bardzo drobną kostkę. Wrzuć na roztopioną w rondlu lub garnku z grubym dnem margarynę i smaż przez 3 minuty. 2. Zalej mlekiem, dodaj koncentrat pomidorowy i opakowanie Fix Knorr Spaghetti 4 sery z brokułami, by otrzymać gęsty, intensywnie serowy sos. Całość wymieszaj i zagotuj. 3. Do sosu wrzuć świeże mule i gotuj je przez około 5 minut. Od czasu do czasu delikatnie mieszaj. Zmniejsz ogień. Wlej wyciśnięty sok z cytryny i śmietanę, a na samym końcu dodaj starty na drobnej tarce ser żółty. 4. W międzyczasie obraną, pozbawioną nasion i pokrojoną w kawałki o boku ok. 4 cm dynię lekko posól i piecz w piekarniku przez około 25 minut, aż będzie miękka i lekko się zarumieni. 5. Na dużym talerzu ułóż dwie garści rukoli, a na niej dynię i kiełki fasoli. Ryż ugotuj na sypko, wyłóż na miseczkę i łyżką nałóż na niego porcję muli z kremowym, serowym sosem. Muszle, które się nie otworzyły, odrzuć. Homar z pewnością będzie wymagał więcej pracy w trakcie jego przygotowywania, ale jeśli użyjemy Sosu sałatkowego czosnkowy Knorr z masłem, natką pietruszki i czosnkiem, nie będzie trzeba martwić się o właściwe doprawienie. Grillowany homar z masłem czosnkowym Czas przygotowania: 30 minut Ilość porcji: 4 osoby Stopień trudności: łatwe danie Składniki: - homar parzony, mrożony lub świeży - 1 sztuka - miękkie masło - 4 łyżki - natka pietruszki - 0,5 pęczka - Sos sałatkowy czosnkowy Knorr - 1 opakowanie - ząbki czosnku - 4 sztuki - pieprz Sposób przygotowania: 1. Homara przełóż z zamrażarki do lodówki i zostaw tam na noc. Gdy się rozmrozi, ostrym nożem przetnij skorupę wzdłuż, rozpoczynając od głowy. Oderwij szczypce. 2. Ze skorupy i szczypców wyjmij mięso. Odłóż zielone części z głowy, tak by zostało samo białe mięso. Dokładnie umyj skorupę, a następnie delikatnie wysusz ją ręcznikiem papierowym i poukładaj w niej kawałki mięsa. 3. Przygotuj masło ziołowo-czosnkowe. Obierz i zmiażdż ząbek czosnku, pietruszkę posiekaj drobno. 4. W miseczce wymieszaj miękkie masło, czosnek i natkę. Przypraw sosem sałatkowym Knorr i świeżo zmielonym pieprzem – w ten sposób danie zyska wyrazisty smak. 5. Homara umieść w naczyniu żaroodpornym i poukładaj na nim kawałeczki masła. 6. Zapiekaj przez około 10 minut w piekarniku z funkcją grilla, aż masło się roztopi, a mięso lekko przyrumieni. Gotowego homara podawaj z pieczywem lub grzankami oraz mieszanką sałat. Posyp świeżą natką. Smacznego! Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia2 szt. Widelec do mięsa Drewno Szczypce do grillowania Narzędzia grillowe do zewnętrznego grilla Warkocz | Garten & Terrasse, Grills, Heizstrahler & Picknickzubehör, Grill-Werkzeuge | eBay!
widelec do homarów Definition in the dictionary Polish Examples Wbiłabym jej w oko widelec do homara. Widelce do homarów i krabów tmClass Znieruchomiałem z nabitymi na widelec Smażonkami z Homara w połowie drogi do ust. Literature Narzędzia i przyrządy ręcznie sterowane, łyżki do lodów, wycinarki, rolki tnące, skrobaczki, łopaty do pieca, szufelki do mąki, szpatułki, ręczne krajarki do żywności, tarki, noże okrągłe ząbkowane, szczypce do homarów, szczypce do ślimaków, widelce, łyżki, dziadki do orzechów, ostrzałki, tasaki, noże, noże rzeźnicze, noże do ryb, piły rzeźnicze, krajalnice ręczne do chleba, wydrążacze do jabłek, wydrążacze do ananasów, szczypce kuchenne, obieraczki do warzyw, krajalnice do wędlin, drylownice, przyrządy do krojenia jaj, wyroby nożownicze, nieelektryczne otwieracze do puszek tmClass Łyżki, widelce, chochle, cedzidła, łopatki do podawania tortów, noże do ryb, noże do masła, szczypce do cukru i podobne artykuły kuchenne lub stołowe, z metalu nieszlachetnego niepokrytego metalem szlachetnym (z wył. zestawów artykułów takich jak noże do homarów i nożyce do drobiu) Eurlex2019 Łyżki, widelce, chochle, cedzidła, łopatki do podawania tortów, noże do ryb, noże do masła, szczypce do cukru i podobne artykuły kuchenne lub stołowe, z metalu nieszlachetnego pokrytego metalem szlachetnym (z wył. zestawów artykułów takich jak noże do homarów i nożyce do drobiu) Eurlex2019 Available translations AuthorsBbq Przybory Akcesoria Do Grillowania Zestaw Do Grilla 3 El. Szczypce Łopatka Widelec - Opinie Na liście znajdują się opinie, które zostały zweryfikowane (potwierdzone zakupem) i oznaczone są one zielonym znakiem Zaufanych Opinii. Opinie niezweryfikowane nie posiadają wskazanego oznaczenia.
Widelce do Grilla na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz!
Kup teraz na Allegro.pl za 83,78 zł - Odpychacz do skórek ze stali nierdzewnej Nail Art widelec narzędzie do Mani (14576010054). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect!
8 października od godz. do poznawaliśmy tajniki służby dyplomatycznej. Klasy druga i trzecia humanistyczna wraz z nauczycielkami: prof. Sławomirą Dziewięcką i Anną Żelechowską spotkały się z Panem Adamem Folkiem reprezentującym Ośrodek Debaty Międzynarodowej, nad którym opiekę sprawuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Nasz gość w niezwykle interesujący sposób w oparciu o ciekawą prezentację wyjaśnił czym jest protokół dyplomatyczny, opowiedział o jego genezie i zawartości podstawowego dla protokołu dokumentu, konwencji wiedeńskiej z 1961 roku. Następnie zapoznaliśmy się ze strukturą placówki dyplomatycznej. Kim jest ambasador, z grubsza wiedzieliśmy, ale że mówić o nim należy zwyczajowo Jego Ekscelencja, tego chyba nie wiedział nikt. Dowiedzieliśmy się też, kim jest chargé d’affaires i attaché, a kim swojsko brzmiący radca. Potem była szczególnie ciekawa część spotkania, bo mówił nasz gość o zasadzie precedencji, czyli podstawowej zasadzie protokołu dyplomatycznego polegającej na dbaniu o przestrzeganie właściwej kolejności przy wszystkich czynnościach towarzyszących np. prowadzeniu rozmów międzynarodowych, a więc kto wchodzi pierwszy przez otwarte drzwi, kto komu pierwszy podaje rękę, w jaki sposób się przedstawiamy itd. Podczas całego spotkania było światowo i elokwentnie, ale prawdziwe salony poczuliśmy, gdy pojawił się temat przyjęć dyplomatycznych. Było o stroju pań i panów, o tym że przed absolutnie nie wolno założyć smokingu, o tym czym jest suknia koktajlowa i jakie spodnie kobieta ewentualnie może założyć na przyjęcie. Poznaliśmy podstawowe zasady usadzania gości przy stole i sposoby konstruowania zaproszeń. Niestety nie zdążyliśmy porozmawiać o tym które szczypce są do ślimaków, a które widelce do raków i jak prawidłowo je się homara. Za to przypomniał Pan Adam kilka gaf naszych polityków z gatunku uchybień wobec protokołu dyplomatycznego (np. parasol Bronisława Komorowskiego). Ponieważ wielu z nas zaczęło już marzyć dla siebie o miejscu w korpusie dyplomatycznym, przedstawiono nam ścieżkę kariery dla dyplomaty. Jak wszystkie tego rodzaju marzenia i to należy zacząć spełniać od porządnego zdania matury i nauczenia się dobrze dwu języków obcych (najlepiej jakichś egzotycznych, może mongolskiego ?). A potem to już gładko … Mamy nadzieję, że ktoś z nas już nie w teorii a w praktyce pozna tajniki pracy dyplomaty i gdzieś w dalekim kraju godnie będzie reprezentował nasz kraj. Serdecznie zapraszamy do przeglądania galerii z wydarzenia. Narzędzie nadaje się do pracy w obszarze części pod napięciem do 1000 V AC. W wyposażeniu każdego mechanika nie może zabraknąć uniwersalnych szczypiec, służących do cięcia miękkich i twardych drutów. Szczypce do cięcia bocznego Professional electric Wiha sprawdzają się w praktyce, jako uniwersalne i wszechstronne narzędzie.Od tej pory nie będziesz miała wątpliwości, kiedy po jakie sztućce sięgnąć! Pewnie przypominasz sobie ze swojego życia taką sytuację – siedzisz przy zastawionym stole, a wokół twojego talerza pełno jest łyżek, noży i widelców. Trudno wtedy nie stracić głowy i sięgnąć po odpowiednie sztućce. To, jak się je układa, zależy od zasad savoir vivre’u. Warto je poznać, żeby nie czuć się niekomfortowo podczas przyjęcia czy na obiedzie w restauracji. A przy okazji sprawdź, co to są dobre maniery przy stole. Ryby Nóż do ryb jest tępo zakończony; przypomina łopatkę do smarowania chleba masłem. Oddziela się nim ości, grzbiet lub płetwy. Widelec – przekąskowy (z czterema ząbkami). Ryb nigdy nie je się dwoma widelcami. Wyjątek stanowi śledź: można go zjeść, wspomagając się widelcem do mięsa oraz ostrym nożem. Sery Przeznaczony jest do nich nóż zakończony dwoma ząbkami. W ten sposób możemy unieść kawałek sera i przenieść go na talerz. Danie główne Sztućce do dania głównego to tradycyjny duży nóż i widelec. Zawsze leżą najbliżej talerzyka. Nóż do przystawek jest podobny, ale mniejszy i leży najdalej od talerza, za łyżką do zupy. Jeśli pałaszujesz wątróbki gęsie, przyda ci się zwykły nóż i widelec przekąskowy. Frutti di mare Mięso z rozciętego homara wybiera się dwuzębnym widelcem. Może się okazać, że kleszcze nie są rozłupane: wtedy przydadzą się specjalne szczypce. Do jedzenia małży i krabów również podaje się szczypce. Mięso w obu przypadkach wydobywa się widelczykiem, zwykle dwuzębnym. W przypadku krabów są ludzie, którzy lubią zjadać mięso znajdujące się nawet w skorupie. Spaghetti Kłopotliwy makaron jemy zawsze przy użyciu widelca i łyżki (nigdy noża). Łyżka powinna być duża, szeroka, a widelec z trzema ząbkami. Jeszcze więcej sztućców Z pewnością jest więcej sztućców, które nieraz zwróciły twoją uwagę. Jeśli spotkałaś widelec przypominający widełki z trzeba długimi, ostrymi zębami, podawany zwykle z ostrym nożem – to komplet do krojenia i serwowania pieczeni. Szczypce przypominające dwie połączone ze sobą łyżki służą do nakładania plastrów mięsa albo pasztecików. Z kolei wąskie widelczyki dwuzębne przydadzą się, gdy będziesz chciała przenieść wędliny z półmiska na swój talerz. Do zapamiętania Ślimaki podawane na gorąco serwuje się na specjalnej patelni. Do ich zjedzenia potrzebny będzie szpikulec z dwoma ząbkami. Raz podniesionych ze stołu sztućców, zgodnie z zasadami savoir vivre’u, nie powinno się z powrotem odkładać. Należy trzymać je w dłoniach, a po skończonym posiłku oddać wraz z talerzykiem. Widelce i łyżki zawsze kładzie się grzbietami w dół. Jeśli przerwiesz jedzenie zupy, zostaw łyżkę w naczyniu. Sztućce powinny znajdować się centymetr od dużego talerza oraz dalej w odległości centymetra od siebie. Julia Wysocka Zobacz także: Kuchenne akcesoria ze Studia Indygo Gadżety, które pokocha każda gospodyni domowa. Słoneczne akcesoria kuchenne Tchibo Dzięki nim wyczarujesz wspaniałe muffinki i babeczki. Słodkości Lody zjada się długą i wąską łyżką, z kolei do ciasta służy nieduży widelczyk z trzema ząbkami. Przyda się również nożyk do owoców – leży nad talerzem, między widelcem do ciasta i łyżeczką do herbaty. Sosy, przyprawy Łyżki do sosów są z reguły duże – kształtem mogą przypominać płytką łyżkę cedzakową albo muszlę. Do chrzanu, musztardy lub innych przypraw stosuje się okrągłe łyżeczki, zwykle dość płytkie. Ułożenie na stole Kiedy zaczynasz jeść, zawsze sięgaj po kolejne sztućce znajdujące się jak najdalej talerza. Widelce układaj po lewej stronie, łyżki i noże do dania głównego po prawej (z ostrzem w lewą stronę). Łyżeczka, widelczyk do ciasta i mały nożyk leżą nad talerzem. Uwaga: widelczyk z ząbkami w prawą stronę, a łyżeczka i nóż – w lewą. Chodzi o to, żeby trzonki znajdowały się w zasięgu rąk, gdy będziesz sięgać po sztućce. Sztućce do ryb powinny leżeć z boku, na północny-zachód od talerza. Warto pamiętać również o talerzach – mniejsze kładziemy zawsze na większych. Po lewej stronie, u góry talerza głównego, powinien znajdować się nieduży talerzyk nie pieczywo. Kieliszki i szklanki stawiamy po prawej stronie, również u góry. Na spodku czy obok? Czasem od pewnych zasad można zrobić ustępstwo. Na przykład, jeśli podajemy tylko spaghetti, duża łyżka powinna leżeć po lewej stronie talerza, a widelec po prawej. Po zakończonym posiłku, sztućce kładziemy równolegle do siebie w kierunku południowego-wschodu. Co innego, jeśli na chwilę przerywamy posiłek – wtedy krzyżujemy sztućce na talerzu (upewnij się, że nóż ma ostrze zwrócone w lewo). Uważaj na małą łyżeczkę do herbaty – nie można zostawić jej w filiżance albo oprzeć o spodek. Łyżeczka powinna leżeć na spodku.Kup Homara w kategorii Zapięcia i karabińczyki na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie handlowej.
Gorące narzędzia do owoców morza zestaw w tym 7 widelców i 6 krakersów krakersów homara nakrętka klip dziadek do orzechów zestaw owoców morza zestaw narzędzi dziadek do orzechów narzędzie,Kupuj od sprzedawców w Chinach i na całym świecie. Ciesz się bezpłatną wysyłką, wyprzedażami, łatwymi zwrotami i ochroną kupujących!
Szczypce GRILLOWE metalowe do grilla długie 39 cm. od Super Sprzedawcy. Stan. Nowy. 21, 99 zł. kup 10 zł taniej. 31,98 zł z dostawą. Produkt: Szczypce do grillowania BBQ 1.Owoce morza, nazywane również frutti di mare, są wykwintnymi produktami, które nie należą do tradycyjnych składników kuchni polskiej. Ze względu na swoją wysoką cenę oraz problematyczny sposób przygotowania, niezbyt często pojawiają się na stołach polskich rodzin. Jednakże coraz częściej można się z nimi zetknąć na różnych wytwornych przyjęciach. Wówczas warto znać sztukę jedzenia owoców morza i wiedzieć, jak je spożywać. Owoce morza, nazywane również frutti di mare, są wykwintnymi produktami, które nie należą do tradycyjnych składników kuchni polskiej. Ze względu na swoją wysoką cenę oraz problematyczny sposób przygotowania, niezbyt często pojawiają się na stołach polskich rodzin. Jednakże coraz częściej można się z nimi zetknąć na różnych wytwornych przyjęciach. Wówczas warto znać sztukę jedzenia owoców morza i wiedzieć, jak je spożywać. Owoce morza charakteryzują się wysoką zawartością białka, co powoduje, że bardzo szybko się psują. Najlepiej kupować je świeże od zaufanych dostawców. Wśród najpopularniejszych owoców morza można wymienić: krewetki, ostrygi, ośmiornice, kalmary i homary. Kasia gotuje z zupa z mięsa Jak jeść skorupiaki: homary i krewetki Jedną z grup owoców morza są skorupiaki, do których zalicza się homary, kraby i krewetki. Pierwszy z wymienionych owoców morza swoim wyglądem przypomina raka rzecznego. Po ugotowaniu przyjmuje on czerwoną barwę, a jego mięso jest w smaku bardzo delikatne. W restauracjach lub na przyjęciach, na których serwuje się homara, dostaje się specjalne szczypce, za pomocą których odłamuje się jego kleszcze. Następnie szpikulcem do homarów lub zwykłym widelcem delikatnie wyciąga się mięso, dzieli na mniejsze kawałki, a następnie macza się w sosie i je. Kolejnym popularnym owocem morza, zaliczanym do skorupiaków, są krewetki. Sposób ich spożywania uwarunkowany jest tym, jak zostały one podane. Wówczas, gdy krewetki są obrane – spożywa się je nożem i widelcem. Z kolei, gdy podaje się je wraz z pancerzem – przed zjedzeniem krewetki należy zdjąć go palcami. Małże: ostrygi i mule – jak je jeść? Ostrygi i mule są owocami morza, zaliczanymi do grupy małż jadalnych. Zazwyczaj są one podawane w postaci surowej na naczyniu wyłożonym lodem. Na oficjalnych przyjęciach przed ich zjedzeniem należy nabić je na widelec, natomiast w restauracjach lub na rodzinnych spotkaniach ostrygi i mule można jeść bezpośrednio z muszli. Sposób jedzenia kalmarów i ośmiornic W porównaniu do innych owoców morza sposób jedzenia głowonogów, do których zalicza się kalmary i ośmiornice, nie jest zbyt problematyczny. Podawane są one po ok. dwugodzinnym gotowaniu, co sprawia, że są miękkie i bardzo łatwo nabić je na widelec. Z ośmiornic i kalmarów można przygotować różne dania, np. sałatki czy carpaccio na wiele sposobów. Zdecydowana większość tych zwierząt żyje na lądzie. Należą do nich na przykład pospolite u nas pająki i kosarze (pajęczaki o silnie skróconym ciele i bardzo długich, cienkich odnóżach) oraz spotykane w strefach cieplejszych niż nasza skorpiony o potężnych, przypominających szczypce raka, odnóżach gębowych.
E-podręcznik składa się z następujących elementów: E-book Materiał zawarty w postaci pakietów dydaktycznych, który stanowi kompendium wiedzy w zakresie wskazanym przez tytuł pakietu. Pokrywa merytorycznie określone kompetencje zgodne z podstawą programową dla zawodu technika hotelarstwa. W przypadku klasycznego procesu dydaktycznego stanowi materiał dla nauczyciela. Dzięki formie w jakiej jest dostępny może zostać wczytany do czytnika e-booków lub wydrukowany w postaci papierowej. Takie działanie pozwala nauczycielowi na zapoznania się z treścią merytoryczną przed zajęciami, przez co stanowi swoisty scenariusz zajęć, równocześnie wspierający nauczyciela formą przygotowaną do przekazania dla ucznia. Zawiera podstawowe informacje i definicje niezbędne do procesu nauczania. Stanowi kompendium wiedzy w zadanym zakresie. E-book może być wykorzystany w procesie samokształcenia lub jako materiał do kursów kwalifikacyjnych. Stanowi wówczas podręcznik - materiał drukowany, mający na celu poszerzenie wiedzy osoby korzystającej poprzez samodzielne zapoznanie się z materiałem. Prezentacja Prezentacja multimedialna stanowi odzwierciedlanie treści e-booka w formie do jakiej przyzwyczajona jest młodzież i nauczyciele. Podczas zajęć dydaktycznych pozwala nauczycielowi na prezentację treści, która jest uzupełnieniem wykładu czy pogadanki. Pokrywa merytorycznie określone kompetencje zgodne z podstawą programową dla zawodu technik hotelarstwa. Dostępna z poziomu internetu (online), jak też możliwa do pobrania na komputer w formie pliku. Może być wzbogacona jest o elementy interaktywne: filmy, nagrania, schematy. Znakomicie uzupełnia treść lekcji poprzez oddziaływanie na zmysł wzroku, wsparta tablicą interaktywną wzbogaca wykładową formę prowadzenia zajęć przez nauczyciela. Prezentacja jest odwzorowaniem równocześnie materiałów dla nauczyciela i materiałów pomocniczych dla ucznia przez co odbiega od szeroko promowanej prezentacji hasłowej która w toku prowadzenia zajęć ma słabe zastosowanie. W procesie samokształcenia czy kursowym podejściu do korzystania z e-podręcznika jest znakomitym urozmaiceniem monotonnej, czasami, formy przedstawienia e-booka. Materiały dla uczniaSkładają się z dwóch elementów stanowiących narzędzie pracy ucznia: materiałów dla ucznia oraz zadań do samodzielnego wykonania. Materiały pomocnicze dla ucznia stanowią treści w formie pliku, które uczeń może wydrukować i uzupełniać podczas lekcji tworząc niezbędną notatkę. Taka forma pozwala na śledzenie treści przekazywanych przez nauczyciela i ich właściwą hierarchizację. Stworzone w ten sposób notatki, zebrane następnie w segregatorze spełniają rolę zeszytu i pozwalają na przygotowanie się do sprawdzianów czy egzaminu. Uczeń sam decyduje o formacie wydruku i ewentualnej kolorystyce. Stanowią ułatwienie w tworzeniu notatek, ale nie powinny być obligatoryjne dla ucznia, który może prowadzić zwykły zeszyt i w nim opracowywać własne notatki. W przypadku samokształcenia lub wersji kursowej materiały pomocnicze dla ucznia są znakomitą formą sprawdzenia opanowania materiału objętego pakietem edukacyjnym. Kursant może być poproszony o uzupełnienie takiego materiału podczas egzaminu sprawdzającego. Zadania do samodzielnego wykonania są przeznaczone w swoim założeniu zarówno dla ucznia jak i nauczyciela. W szkolnym ujęciu e-podręcznika jest to odpowiednik zadania domowego. Uczeń na stronie internetowej (on-line) lub na domowym komputerze (off-line) rozwiązuje kilka zadań mających na celu utrwalenie wiedzy, dzięki przykładom zastosowania uzyskanej wiedzy w sytuacjach praktycznych. Zadania mogą być pobrane przez nauczyciela i w miarę potrzeby umieszczane np.: na stronie szkoły lub rozsyłane przez nauczyciela na skrzynki pocztowe uczniów. W kształceniu pozaszkolnym zadania do samodzielnego wykonania mogą służyć utrwaleniu zdobytej wiedzy i wskazaniu sytuacji w których ta wiedza ma zastosowanie na co dzień. Tematy do dyskusjiMateriał zawarty w tej części pakietu dydaktycznego został opracowany w formie tematów do dyskusji, zestawienia zagadnień, pytań lub tez, które nauczyciel powinien wykorzystać na zajęciach w celu zastosowania zdobytej wiedzy w sytuacjach standardowych i niestandardowych. Można korzystać z tematów do dyskusji stosując je jako zadania domowe do opracowania w formie krótkich referatów. Podczas lekcji mogą być znakomitym przerywnikiem mającym zachęcić młodzież do dyskusji, wypowiadania własnych osądów czy zastosowania techniki „burzy mózgów”. Aby skutecznie stosować tematy do dyskusji podczas zajęć nauczyciel musi opanować sztukę moderowania dyskusji. Korzystanie z tych materiałów daje możliwość wykazania się uczniom zdolnym, a mniej zdolnym daje szanse do zgłębiania tematu i podnoszenia własnych umiejętności i wiedzy. W kształceniu pozaszkolnym tematy do dyskusji będą służyły utrwaleniu zdobytej wiedzy i wskazaniu sytuacji, w których ta wiedza ma zastosowanie na co dzień. Test wiedzy Część pakietu dydaktycznego składająca się z kilku przykładowych pytań testowych. Nauczyciel może tę część wykorzystać do sprawdzenia zapamiętanej wiedzy jeszcze podczas zajęć dydaktycznych lub zachęcić uczniów do samokontroli już w domu. Systematyczne ich stosowanie kształtuje w uczniach mechanizm systematycznego uczenia się, jak również pozwala na oswojenie się z pytaniami testowymi obecnie stosowanymi na egzaminach zawodowych. Nie należy stosować testu wiedzy do oceniania uczniów!. Dostępność testu w sieci pozwala na zapoznanie się z jego treścią z wyprzedzeniem, co może zafałszować właściwy wynik końcowy. Wspomniane działanie nie wyklucza jednak wartości testu wiedzy jako narzędzia służącego powtórzeniu i utrwaleniu wiedzy. W przypadku samokształcenia test wiedzy pozwala na zweryfikowanie stopnia opanowania wiedzy uzyskanej w ramach pakietu dydaktycznego. Materiały multimedialne materiały w postaci plików video, ścieżek dźwiękowych lub animacji, które mają za zadanie nawiązać do treści nauczania przewidzianych programem nauczania i stanowić uzupełnienie wiedzy teoretycznej pokazując przykładowo praktyczne aspekty pracy lub sytuacje, z którymi mogą zetknąć się uczniowie po rozpoczęciu pracy zawodowej. Materiały multimedialne pełnią doskonałą formę edukacyjną, gdyż wpisują się w aktualnie stosowane przez uczniów środki przekazu i są dla nich adekwatne technologicznie. Poza tym dają możliwości prezentacji bardzo złożonych sytuacji, nieraz niemożliwych do przeprowadzenia w warunkach szkolnych. Materiały multimedialne może wykorzystywać zarówno nauczyciel w czasie prowadzonych lekcji, jak też mogą się z nimi zapoznawać samodzielnie uczniowie. Nauczyciele i uczniowie mogą również traktować materiały multimedialne jako typowe pomoce dydaktyczne lub materiały szkoleniowe. Materiały multimedialne stanowią wyróżnik dla e-podręcznika i są jego podstawowym elementem składowym w celu wykorzystania wielu kanałów percepcji w procesie nauczania. Gry materiały dydaktyczne opracowane w bardzo atrakcyjnej dla uczniów formie gier edukacyjnych pomyślanych jako forma połączenia edukacji z rozrywką. Głównym zadaniem gier w e-podręczniku jest zwiększenie zainteresowania uczniów treściami edukacyjnymi oraz zaangażowanie uczniów w samodzielne zapoznawanie się z wiedzą. Gry są przeznaczone dla uczniów jako forma zapoznania się z bardzo złożonym materiałem, który podany jest w przystępnej formie. Poziomy gry oraz jej reguły zapewniają dostosowanie do poziomu wiedzy użytkowników. Gry mają zastosowanie głównie jako element samodzielnej pracy ucznia, ale mogą być też wykorzystywane na lekcji jako ciekawostki lub materiały pomocnicze dla nauczyciela. Gry stanowią element uzupełniający e-podręcznika i są formą zwiększającą innowacyjność wspierania procesu edukacji zawodowej. Gra jest poprzedzona informacjami o grze i instrukcją, co umożliwia samodzielną grę i zabawę. Przykładowa treść e-booka: Zasady obsługi konsumenta Metody obsługi kelnerskiej (metoda – sposób serwowania potraw) Przyjmowanie zamówień przez kelnera Technika i temperatura serwowania przekąsek zimnych i gorących Podawanie przekąsek zimnych i gorących wraz z dodatkami Technika i sposoby podawania zup Metody serwowania dań zasadniczych Czynności wykonywane przez kelnera podczas obsługi konsumenta Rodzaje serwisów - dla przypomnieniaBibliografia Obsługa kelnerska - service; le ser Przypomnijmy, jakimi cechami charakteryzuje się „dobry” kelner: Fizyczne: dobra prezencja, sprawność fizyczna i dobra kondycja, dbałość o wygląd, wysokie kwalifikacje, doświadczenie zawodowe. Psychiczne: odpowiedzialność, samorealizacja, wytrwałość w dążeniu do sukcesów, optymizm, poczucie humoru. Rodzaje obsługi (Rodzaj obsługi to przede wszystkim zewnętrzne ramy obsługi): Obsługa table d’hote polega na serwowaniu potraw zgodnie z określonym menu, które o określonej porze otrzymują wszyscy goście. Serwis często stosowany w sanatoriach, ośrodkach kolonialnych i wypoczynkowych. Obsługa bankietowa polega na serwowaniu określonego menu podobnie jak w obsłudze table d’hote, z tą jednak różnicą, że grono gości jest określone i zamknięte. Najczęściej wszyscy zasiadają przy wspólnym stole. Serwis stosowany podczas wesel, komunii i uroczystości jubileuszowych. Obsługa a’la carte polega na serwisie kelnerskim zgodnym z zamówieniem konsumenta na podstawie karty menu. Klient wybiera potrawy, określa kolejność serwowania i podaje dodatkowe wskazówki dotyczące potraw. Wszystkie usługi rozlicza bezpośrednio z kelnerem. Serwis stosowany w większości restauracji. Obsługa bufetowa polega na ograniczonej obsłudze ze strony personelu. Bufety ustawione są po to, by goście mogli obsługiwać się samodzielnie. Stosowane są różnego rodzaju bufety: sałatkowy, z deserami, śniadaniowy, tematyczny, itp. Podczas takiej obsługi personel znajduje się w pobliżu, by pomagać i doradzać gościom. Zadania kelnera przy obsłudze bufetowej: doradzanie przy wyborze potraw i napojów, pomoc podczas nakładania potraw, tranżerowanie i przygotowanie potraw, donoszenie potraw i napojów do stolika konsumenta, podawanie i nalewanie napojów (zimnych i gorących), bieżące uzupełnianie potraw na bufecie. Obsługa w pokojach - room service polega na obsłudze gastronomicznej gości w części noclegowej obiektu hotelowego. Najczęściej polega na serwowaniu śniadań zgodnie z zamówieniem złożonym w recepcji lub za pomocą zawieszek klamkowych. Dział room service odpowiada również za organizację drobnych przyjęć w apartamentach. Do góry Metoda niemiecka - serwis talerzowy. metoda zwana również metodą amerykańską. Polega na serwowaniu gościom wyporcjowanych dań na talerzach płytkich i głębokich oraz w naczyniach specjalnych np.: kociołku do zup. Potrawa jest przygotowywana i układana na zapleczu w kuchni. Metoda odnosi się również do napojów porcjowanych w szklankach, filiżankach i kieliszkach. a) talerzb) półmisek główny element, np. mięso dodatek warzywny dodatek sycący, np. ziemniaki Metoda rosyjska charakteryzuje ją powiedzenie „zastaw się, a postaw się". W metodzie tej układa się na półmiskach i wykłada się na stół wszystkie zimne przekąski, owoce, desery, ciasta, sosy, napoje alkoholowe i bezalkoholowe. Metoda wymaga użycia stołów o znacznej powierzchni lub zastosowania stolików pomocniczych. Po przybyciu gości serwuje się dania gorące. Serwis stosowany podczas uroczystości rodzinnych np.: imienin, komunii, itp. Serwis francuski Metoda A polega na serwowaniu potraw z półmiska (stąd alternatywna nazwa - metoda półmiskowa). Potrawy w kuchni są układane na półmiskach, dekorowane i przekazywane kelnerom, którzy dostarczają półmisek do stolika gościa i tam dopiero potrawa serwowana jest na talerz. W metodzie A to kelner przekłada danie z półmiska na talerz gościa - mówimy wówczas o serwisie francuskim pełnym. Metoda B jest prawie identyczna jak metoda A, z tą jednak różnicą, że w metodzie B gość samodzielnie przekłada danie z półmiska na swój talerz - mówimy wówczas o serwisie francuskim uproszczonym lub półpełnym. Metoda angielska polega na bardzo eleganckiej obsłudze gości przy stole konsumenckim z wykorzystaniem stolika pomocniczego – gerydonu. Metoda angielska wymaga szczególnego zaangażowania ze strony kelnera, który całą swoją uwagę skupia na obsługiwanych osobach. Jest to metoda bardzo pracochłonna i wymagająca ogromnego doświadczenia ze strony personelu. Odmianą metody angielskiej podczas bankietów jest cook show – pokazy kucharskie lub barmańskie. Gerydon - niewielki stolik pomocniczy dostawiany do stołu konsumenckiego, często na kółkach, wyposażony w talerze dla gości, palnik lub płytę grzewczą, zestaw do tranżerowania lub flambirowania, sztućce serwisowe oraz przyprawy. Do góry Jak powinien zachowywać się profesjonalny kelner? Zasady savoir vivre obowiązujące kelnera w restauracji. Za co odpowiada obsługa kelnerska: 1. Przygotowanie swojego rewiru do pracy. Czynności jakie należy wykonać: sprawdzenie czystości podłogi, stołów i krzeseł, ustawienie stołów zgodnie z porą dnia, rodzajem przyjęcia, serwowanym menu, przygotowanie niezbędnej bielizny stołowej: obrusów, napperonów, serwetek, przygotowanie zastawy stołowej i sztućców, przygotowanie kart menu i ustalenie ich zgodności. 2. Przygotowanie dodatkowego sprzętu tak, aby podczas serwowania maksymalnie koncentrować się wyłącznie na obsłudze. Sprzęt jaki powinien znajdować się na pomocniku kelnerskim: 3. Zabezpieczenie odpowiedniej ilości drobnych Udzielenie koniecznej pomocy innym pracownikom. Pracownicy restauracji - działu gastronomii: szef kuchni, kucharze, młodsi kucharze, cukiernicy, piekarze, rzeźnicy, garmażerowie, pomywacze, pomocnicy wykwalifikowani i niewykwalifikowani itp. 5. Nadzorowanie pracy praktykantów (jeden praktykant powinien być przyporządkowany jednej osobie).6. Prowadzenie na bieżąco rachunków Maksymalnie szybkie bonowanie Podawanie gościom zamkniętego Informowanie przełożonych o trudnych Sprawna obsługa gości siedzących przy przydzielonych im stolikach według ustalonych standardów. Czego absolutnie nie wolno obsłudze kelnerskiej: Pić alkoholu jest to niezgodne z kodeksem pracy i grozi zwolnieniem, zagraża bezpieczeństwu personelu i konsumentów, jest szkodliwe dla zdrowia. Palić papierosów jest to niezgodne z ustawą ograniczającą palenie w miejscach publicznych, oddalanie się z miejsca pracy może grozić zaniedbywaniem obowiązków, jest szkodliwe i uzależniające. Spożywać jakichkolwiek posiłków w sali restauracyjnej podczas konsumpcji zaniedbujemy pracę, a najważniejszym zadaniem personelu na sali jest obsługa gości. Poza tym jest to nietaktowne, dla personelu powinno być wydzielone specjalne pomieszczenie socjalne. Bez powodu opuszczać rewir pracy oraz wychodzić poza hotel bez wiedzy przełożonych samowolne opuszczenie miejsca pracy grozi konsekwencjami wynikającymi z przepisów kodeksu pracy, poza miejscem pracy w godzinach pracy nie obowiązuje ubezpieczenie od NNW, jest to zachowanie nieakceptowane przez pracodawcę. Głośno rozmawiać z innymi pracownikami (dotyczy to również zaplecza gastronomii) głośne rozmowy wprowadzają niepokój wśród gości i zmniejszają komfort konsumpcji, niepotrzebne słowa wypowiedziane pod adresem konsumentów mogą wywołać nieprzyjemne dla obu stron spięcia lub konflikty, wypowiadane opinie na temat menu mogą być opacznie zrozumiane przez konsumentów. Przyjmować prywatnych gości może to spowodować „oderwanie się” od pracy i dekoncentrację, może zachęcać obsługę do malwersacji i częstowania prywatnych gości na koszt zakładu, jest to zachowanie nieakceptowane przez pracodawcę. Przyjmowanie rezerwacji: Telefoniczna Jak powinno wyglądać prawidłowe przyjęcie rezerwacji w lokalu gastronomicznym: Powitanie: Dzień dobry, Restauracja Szkolna, Wojciech Maleńki! Rozmowa właściwa: W czym mogę Pani/Panu pomóc? (Tu następuje wymiana zdań na temat rezerwacji, należy określić liczbę osób, godzinę przybycia, życzenia dotyczące nakrycia, menu, itp.) Koniec rozmowy: Powtarzamy całe zamówienie i uzyskujemy potwierdzenie ze strony klienta. Dziękujemy! Serdecznie zapraszamy! Do widzenia! Internetowa Prawidłowa umiejętność komunikowania się przez telefon. Jak powinno się odbierać telefon w restauracji: Dzień dobry, Restauracja Szkolna. Wojciech Maleńki - kierownik sali. W czym mogę Pani/Panu pomóc? Automatyczne powtarzanie danych przez osobę rezerwującą. Przygotowanie restauracji: Przewietrzenie pomieszczenia. Sprawdzenie czystości stołów i krzeseł oraz uzupełnienie dekoracji kwiatowych na stołach. Uzupełnienie zawartości cukierniczek, solniczek, pieprzniczek. Sprawdzenie i uzupełnienie zapasu wypolerowanej porcelany, bielizny stołowej i sztućców. Przygotowanie koszyków do pieczywa. Włączenie muzyki. Przyjmowanie gości: Pierwszy kontakt pozwala wyczuć nastrój i oczekiwania gościa, świadczy również o gotowości obsługi do pracy. Obsługa witająca nigdy nie rozmawia z gościem na odległość. Witający pyta o życzenia gościa (wielkość stolika, stolik dla palących lub nie itp.). Doprowadzając gościa do stolika, osoba witająca bierze ze sobą kartę menu i win. Obsługa podaje kartę menu gościom, zapala świeczkę, jeżeli jest odpowiednia pora dnia i informuje, że za chwilę podejdzie kelner, by odebrać zamówienie, uśmiecha się i życzy miłego wieczoru. Kolejność czynności wykonywanych przez kelnera: Przywitanie z uśmiechem i zachowaniem kontaktu wzrokowego (nie powinno to trwać dłużej niż minutę). Sugerowanie gościowi napoju. Rozmowa na temat menu, specjalności dnia, specjalności regionu. Ważne jest używanie opisowego języka przy opowiadaniu o daniach. Aby jednak kelner mógł wypowiedzieć się na temat potrawy, powinien wcześniej jej skosztować. Szef kuchni ma obowiązek jednorazowo zaserwować i opowiedzieć o daniu, składnikach, jakich użył i procesie jego przygotowywania. Jest to obciążenie finansowe, które jednak szybko się zwraca. Nie powinno się używać zdrobnień (np. „kawka”, „serniczek”, itp.). Koncentracja na maksymalizacji sprzedaży przy uwzględnieniu wszystkich życzeń gościa. Szczegółowe zapisanie treści zamówienia wszystkich gości. Przyjmowanie zamówienia zaczynamy od pań. Gdy wśród naszych gości znajdują się dzieci to serwowanie zaczynamy od nich. Poproszenie do stolika sommeliera, gdy goście życzą sobie wino (jeśli jest w restauracji). Podanie napojów chłodzących powinno nastąpić w ciągu maksymalnie trzech minut od przyjęcia zamówienia. Najpierw dzieci, potem panie, na końcu panowie. Dostarczenie do stołu sosów i innych dodatków przed podaniem dania. Podanie dań i dyskretne zapytanie o ich jakość. W ten sposób kelner szuka potwierdzenia, że gość dokonał dobrego wyboru i jest z niego zadowolony. Usuwanie na bieżąco brudnych naczyń ze stołu. Wymiana popielniczek po każdym papierosie (dotyczy to lokali cztero- i pięciogwiazdkowych) - jeżeli w lokalu znajduje się pomieszczenie dla palących. Spędzenie maksymalnej ilości czasu w bezpośredniej bliskości gościa i pełnej gotowości do jego obsługi. Proponowanie uzupełnienia zamówienia np. o kolejne danie lub napój (wino, piwo, itp.). Przygotowanie stołu do podania deseru (usunięcie ostatnich brudnych naczyń i menażu – soli, pieprzu, maggi, octu). Jest dużym błędem, jeśli ze stołu menaż nie zniknie przed podaniem deseru. Ustawienie cukiernicy na stole. Oferowanie deseru, kawy, herbaty najpóźniej trzy minuty po przygotowaniu stołu. Jak najszybsza realizacja zamówienia. Ustalenie formy płatności. Zamknięcie rachunku i podanie go w estetycznym etui w ciągu dwóch, trzech minut. Podanie długopisu, jeżeli gość korzysta z kredytu hotelowego. Pożegnanie wychodzących z restauracji gości i zaproszenie do ponownej wizyty. Do góry Definicje za słownikiem języka polskiego PWN zakąska - niewielkie danie podawane przed głównym posiłkiem lub do alkoholu, przekąska - jedzenie spożywane między regularnymi posiłkami, przystawka - potrawa podawana przed głównym daniem. Przystawka (appetizers, les hors d’oeuvres) oznacza potrawy, które w niewielkich porcjach podawane są przed posiłkiem głównym. Często, zwłaszcza w krajach Europy Wschodniej, nazywa się je „zakąskami”. 1. Przystawki zimne - podawane zawsze jako danie pierwsze, przed daniem zasadniczym. Kryteria oceny przystawek: pod względem ilościowym – nie powinny być zbyt obfite, ich zadaniem jest zachęcenie do dalszej konsumpcji i pobudzenie apetytu – powinny stanowić 1 - 1 wielkości dania zasadniczego, pod względem doboru surowców – powinny harmonizować ze składnikami użytymi do przyrządzenia dania zasadniczego. Składniki bezwzględnie powinny być świeże i najlepszej jakości, pod względem estetycznym – powinny być estetycznie podane. Wskazana jest nawet lekka ekstrawagancja. Przystawki są wizytówką całego posiłku. Niektóre przystawki występują jako samodzielne potrawy a la carte. Są to zazwyczaj: potrawy zaspokajające niewielki głód, mogące stanowić samodzielną przekąskę między posiłkami, potrawy sezonowe, przygotowane z aktualnie dostępnych świeżych produktów np. rydze na maśle, lekkie potrawy letnie np. chłodniki owocowe. Do przekąsek zimnych zaliczamy: przystawki z ryb np. ryby w galarecie, ryby wędzone, przystawki ze skorupiaków np. koktajl z krewetek, przystawki z mięsa np. befsztyk tatarski, tymbaliki, pasztet z zająca, przepiórka w winie, przystawki z jaj np. jaja po benedyktyńsku, jaja faszerowane, przystawki z sera np. korki z sera, pasty serowe, przystawki w formie sałatek np. śledziowej, jarzynowej, przystawki w formie kanapek np. tartinki, sandwicze. Przykładowa karta menu - przystawki zimne i gorące Źródło: Garnirowanie - ozdabianie dań i napojów mieszanych. W przypadku drinków polega ono na umieszczeniu na plastikowej szpadce lub wewnątrz naczynia różnych owoców, twistów, ewentualnie na posypaniu ich delikatnie z wierzchu innymi dodatkami np. czekoladą lub cynamonem. 2. Przystawki ciepłe i gorące (hot appetizers, les hors d’oeuvres chauds) stanowią lekkie przejście od zupy do kolejnych dań. Liczy się przede wszystkim styl podania. Ciepłe przystawki powinny pobudzać apetyt. Do przekąsek ciepłych i gorących zaliczamy: grzanki z pieczywa z dodatkami np. grzanki z serem i grzybami, bruschetta, crostini, paszteciki pieczone np. z ciasta kruchego i grzybów, pasztety mięsne serwowane na gorąco np. vol au vent, przystawki z jaj np. jaja na grzance, omlety, przystawki z ryb i skorupiaków np. małże w winie, przystawki z mięs np. ozorki, wątróbka z jabłkiem. Sposoby układania przystawek: zimnych do wyboru na wózkach z przystawkami, na półmiskach platerowanych - serwis francuski, w salaterkach, pucharach lub ceramicznych misach, wyporcjowane (obsługa niemiecka – talerzowa): na średnich talerzach 18-19 cm, na talerzach do przystawek 22-24 cm, na talerzach do dań zasadniczych 25-28 cm, na odpowiednich szklanych talerzach lub półmiskach bankietowych. ciepłych i gorących na dobrze podgrzanych talerzach: na średnich talerzach 18-19 cm, na talerzach do przystawek 22-24 cm, na talerzach do mięsa 25-28 cm, na małych talerzach do zupy z talerzem podstawką, w małych kokilkach z talerzem podstawką, w naturalnych muszlach małż, w muszli z porcelany lub szkła z talerzem podstawką. Należy pamiętać, że: zimne przystawki powinny być ułożone luźno i piramidalnie, brzegi talerzy i półmisków nie mogą być obłożone potrawami, do garnirowania wykorzystuje się świeże składniki. Do góry Podawanie przekąsek wymaga przygotowania nakrycia specjalnego. Składa się ono najczęściej ze specjalnych sztućców oraz nakrycia do spożywania tego rodzaju przekąsek. Kawior Kawior to ikra ryb z najlepszego gatunku (jesiotr, bieługa, łosoś). Po oczyszczeniu ze śluzu konserwuje się ikrę solą, co nadaje jej kolor. Gatunki prawdziwego kawioru różnią się między sobą wielkością ziaren i kolorem. Jakość zależy od rodzaju i gatunku ryb oraz staranności procesu przetwórczego ikry. Kawior podaje się z masłem i tostami. Do picia kelner zaproponuje szampan krymski, białe wino lub wódkę. Ostrygi Ostrygi są najpopularniejszym w gastronomii rodzajem małż. Najlepsze są w okresie jesienno-zimowym (od października do marca). W zależności od pochodzenia i wielkości różnicuje się ich smak i cenę. Ostrygi podaje się przeważnie na zimno. Smakosze jedzą je z odrobiną soku z cytryny lub sosu z czerwonego wina z odrobiną soku z cytryny i drobno siekanej dymki. Ostrygi serwuje się uprzednio otwarte i wyłożone na tacy na morszczuku i pokruszonym lodzie. W restauracji podaje się widelec do ostryg i miseczkę do mycia dłoni (koniecznie metalową). Można podawać je również poddane obróbce cieplnej (gotowane np. po amerykańsku, pieczone np. w sosie Villeroy). Jako alkohol podaje się wytrawne, lekko kwaśne białe wino lub szampan. Małże Małże od wieków serwowane są w lokalach gastronomicznych. To mięczaki o granatowoczarnych skorupach. Najczęściej przygotowywane są w zamkniętych muszlach, duszone w białym winie lub zapiekane w bułce tartej. Podaje się je wówczas w wazie z wywarem lub na gorącej tacy zapiekane w bułce tartej. Ponieważ spożywa się je nie tylko sztućcami, ale również rękoma, wymagane jest postawienie miseczki z wodą do mycia rąk. Kelner powinien wiedzieć, w jakim winie są duszone małże, aby ten sam rodzaj wina polecić gościom do picia. Homar Homar nazywany jest często królem raków. W naturalnym otoczeniu ma kolor od niebieskiego do rdzawoczerwonego. Do spożycia nadają się tylko młode osobniki o wadze do 1 kg, najlepiej w miesiącu lipcu. Homary podaje się głównie gotowane, czasem grillowane. W dobrych restauracjach mięso z ogona wyciąga kelner podczas tranżerowania homara. Podczas gdy konsument samodzielnie dokonuje rozbioru homara, nakrycie uzupełnia się o specjalny widelec do wyciągania mięsa z niedostępnych miejsc i szczypce do miażdżenia pancerza. W nowoczesnych lokalach goście zamawiający ten specjał często dostają papierowe „śliniaki” chroniące ubranie. Do homara poleca się wytrawne białe wino, czasami rose pierwszego gatunku. Winniczki Ślimaki są najczęściej przygotowywane przemysłowo i w takiej postaci stosowane w gastronomii. Ponieważ ślimaki podawane są zazwyczaj gorące z pieca na kamiennych lub metalowych patelniach (przystosowanych – zawierają wgłębienia na ślimaki) nakrycie uzupełnia się o specjalne szczypce i widelec do ślimaków, trzeba również przewidzieć talerz na skorupy. Ślimaki najlepiej smakują z winem białym wytrawnym . Fondue Fondue może
1618220367811. 95, 11 zł. kup 10 zł taniej. 134,11 zł z dostawą. Produkt: Przedni amortyzowany widelec skutera. dostawa za 12 – 17 dni. dodaj do koszyka.Zobacz Szczypce do Grilla w Akcesoria do grilla i BBQ ☝ taniej na Allegro.pl - Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. TseX.
